Ηλεκτρονικά παιχνίδια και παιδιά

Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια δεν έχουν μόνο αρνητικά αποτελέσματα, αντίθετα, έρευνες έχουν δείξει ότι μπορούν να έχουν αρκετές θετικές επιδράσεις στην αντίληψη, την εστίαση της προσοχής, την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, τη μνήμη και την λήψη αποφάσεων. Μπορούν να αυξήσουν την αυτοπεποίθηση αφού το παιδί έχει ένα άμεσο αποτέλεσμα και επιβράβευση (ανεβαίνει στάδιο) και ταυτόχρονα έχει τον έλεγχο και μπορεί να αποφασίζει μόνο του. Τα παιχνίδια μπορούν ακόμα να βοηθήσουν και στην κοινωνικοποίηση, όταν παίζονται με φίλους, ή όταν προκαλούν θέμα συζήτησης.

Τα αρνητικά τους είναι ανάλογα κακά αφού μπορεί η χρήση τους να οδηγήσει σε κοινωνική απομόνωση, παχυσαρκία ακόμα και σε βίαιη συμπεριφορά. Τα δύο πρώτα προκαλούνται από τον πολλή χρόνο που μπορούν τα παιδιά (ή ακόμα και οι μεγάλοι) να περάσουν μπροστά στην οθόνη. Φυσικό είναι αφού δεν θέλουν να σηκωθούν και να χάσουν χρόνο, να ψάξουν για εύκολο φαγητό απλά για να χορτάσουν γρήγορα (παχυσαρκία) και ζητούν να μείνουν ανενόχλητοι για να μπορούν να συγκεντρωθούν  (απομόνωση). Η βίαιη συμπεριφορά μπορεί να προκύψει όταν το παιδί παίζει παιχνίδια που συνδέουν με λάθος τρόπο το συναισθημα με τη λογική  (π.χ. μπορεί να σκοτώνει κάποιον και να κερδίζει βαθμούς λογική = σκοπός του παιχνιδιού είναι να σκοτώνω και συναίσθημα = χαρά γιατί κέρδισα). Εδώ το παιδί υπακούει την πρόκληση η οποία γίνεται για να ανέβει στάδιο και να τελειώσει το παιχνίδι. Το συναίσθημα το οποίο νοιώθει πιο έντονα είναι η ευχαρίστηση ότι τα κατάφερε. Οι άνθρωποι έχουμε την ικανότητα να εξοικειωνόμαστε εύκολα, οπόταν εικόνες που στην αρχή μπορεί να μας προκαλέσουν απέχθεια, με συνεχόμενη επαφή μπορεί απλά να τις συνηθίσουμε και σιγά σιγά οι εικόνες αυτές να γίνονται πιο οικίες λιγότερο αηδιαστικές αποτροπιαστικές κλπ, ίσως ακόμα να φτάσουν και στο σημείο που γίνονται καθημερινές ή ευχάριστες ειδικά όταν υπάρχει «ευχάριστη» συναισθηματική πρόκληση και αποτέλεσμα. Εδώ είναι και ο κίνδυνος.

Οπόταν η λύση δεν είναι η απαγόρευση επαφής με ηλεκτρονικά παιχνίδια, αφού όπως είπαμε έχουν και τα θετικά τους αλλά η αξιολόγηση. Ερωτήματα που καλό είναι να σκεφτόμαστε είναι:

1.       Είναι το παιχνίδι αυτό κατάλληλο για την ηλικία του παιδιού?

2.       Πόσο χρόνο μπορεί να παίζει το παιδί με αυτό το παιχνίδι?

3.       Εγώ μπορώ να παίζω αυτό το παιχνίδι μαζί με το παιδί?

4.       Έχει αλλάξει η επίδοση στο σχολείο από τότε που παίζει αυτό το παιχνίδι?

5.       Έχει αλλάξει η συμπεριφορά του?

Συζητούμε με το παιδί την απασχόληση που του προσέφερε το παιχνίδι. Τα παιχνίδια των παιδιών μπορούν σίγουρα να προσφέρουν και στους γονείς και στα παιδιά προσωπικό χρόνο αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μας κάνουν αδιάφορούς τον ένα προς τον άλλον.